Tegenslag is de keeper niet vreemd. Maar ondanks diepe dalen, krabbelt de Brabantse doelman altijd weer op. Zijn geheim? In één woord: doorzettingsvermogen. Want of hij nu speelt of niet, of het nu goed gaat met zijn club of wat minder, hij ervaart dat hij een geluksvogel is, omdat zijn hobby zijn beroep is. En dat besef stemt hem gelukkig en zorgt ervoor dat hij iedere dag weer met een glimlach het groene gras betreedt. Tim groeit op in Etten-Leur. Zijn jeugd omschrijft hij als onbezorgd. En hij ervaart als enig kind alle liefde en support van zijn ouders. Voetbal speelt al snel een belangrijke rol in zijn leven. Zijn herinnering aan de basisschooltijd? Hij herinnert zich vooral de vrijheid. Zo snel mogelijk met een bal onder de arm met een stel vrienden over het hek klimmen en voetballen. Liefst iedere dag.
Tim doet het goed school én op het veld
Die vrienden van toen, zijn ook nog de vrienden die hij nu heeft. De jonge Tim start als voetballer bij VV Internos, de lokale amateurclub in Etten-Leur. Tim valt op door zijn toewijding en zeker als hij de overstap maakt naar keepen groeit hij uit tot het talent van de club. Hij maakt op zijn tiende de overstap naar het naburige NAC en groeit daar uit de vaste waarde van de jeugdelftallen van de Bredase profclub. Hij doorloopt alle jeugdelftallen van NAC en doet het goed op school, hij gaat naar het vwo.
Gaat bij Tim dan alles voor de wind? Dat niet. Van zijn ouders moet hij ook zijn diploma halen en school combineren met keepen op het hoogste niveau. Het valt hem zwaar. Zeker in 4 -vwo als bergen huiswerk en intensieve trainingen weinig vrije tijd overlaten. Maar Tim zeurt niet en zet door. Hij hoopt op een leven als prof, maar wil ook zorgen voor een goede opleiding, mocht zijn droom niet slagen. Om die reden haalt hij zijn vwo en daarna in de avonduren ook nog zijn hbo-diploma. Zijn doorzettingsvermogen laat hij niet alleen in het veld zien, maar ook in de schoolbanken.
Zijn vrouw bevalt en zijn club promoveert op 1 dag
Tim’s carrière kent aardig wat tegenslagen en de rol van reservekeeper is een lastige. Waar je als voetballer meestal wel wat speelminuten krijgt, ben je als tweede keeper afhankelijk van rode kaarten of blessures van de eerste doelman. Bij NAC, Cambuur en ADO komt hij weinig tot spelen en moet hij genoegen nemen met de rol van reservedoelman. Zijn grootste succes boekt hij in 2019. Hij speelt onder Henk Fraser in het eerste van Sparta. Sparta speelt de play-offs en strijdt voor promotie naar de eredivisie. Het is dé wedstrijd van zijn loopbaan.
Het enige “probleem” voor Tim? Zijn vrouw is 9 maanden zwanger. Samen besluiten ze dat hij hoe dan ook de beslissende wedstrijd tegen De Graafschap speelt. Om 06:30 beginnen de weeën, om 10:30 zijn ze in het ziekenhuis en met een beetje hulp van de medici wordt hun zoon om 13:30 geboren. Net op tijd. De doelman geeft zijn zoon zijn eerste flesje, sjeest naar Arnhem waar zijn teamgenoten zitten, keept de wedstrijd om 20:45.
Zijn zoon wordt geboren. Zijn club promoveert. En dat allemaal op één dag. Een intensieve, emotionele achtbaan die hij nooit meer zal vergeten.
Rode kaart & corona zorgen voor tegenslag
In 2019 speelt Tim als eerste keeper bij Sparta, krijgt hij halverwege het seizoen een rode kaart en wordt 4 wedstrijden geschorst. Daarna kiest de trainer voor zijn vervanger en daar baalt hij flink van. Pas in maart 2020 krijgt hij een nieuwe kans: hij mag keepen in de derby tegen Feyenoord. Helaas voor Tim strooit corona roet in het eten en gaat zijn terugkeer niet door. De derby wordt afgelast, Tim kan zijn rentree vergeten. En Tim krijgt die zomer meer tegenslag te verwerken. Het team mag na een paar maanden eindelijk weer trainen, maar Tim verdraait zich en hij hoort iets kraken. Misselijk van de pijn verlaat hij het veld en vreest het ergste. Ook nu, bijna 1,5 jaar later, krijgt de Brabantse keeper kippenvel als hij terugdenkt aan dat kraakgeluid en de intense pijn. Zijn voorste kruisband blijkt afgescheurd en hij moet maar liefst 1 jaar revalideren. Een enorme domper.
De revalidatie gaat in het begin niet makkelijk. Hij voelt veel pijn en denkt de eerste dagen dat hij nooit meer zal kunnen voetballen. Tijdens de kerstdagen ziet hij het even niet meer zitten. Hij kan zijn knie nauwelijks buigen: misschien toch een second opinion? Hij vraagt om een nieuwe MRI, want het vocht en de stramheid geven hem een slecht gevoel. En dan komt plots de omslag. Nadat hij de dokter zijn verzoek mailt, verdwijnt eindelijk het vocht. Het pad van herstel is ingezet.
Inmiddels heeft Tim bij Sparta weer concurrentie van andere keepers, want uiteraard heeft de club vervangers geregeld tijdens zijn afwezigheid. Maar ondanks de sportieve tegenslagen is Tim geen terneergeslagen persoon en telt hij zijn zegeningen. “Mijn blessures hebben mij sterker gemaakt en mij doen beseffen dat doorzettingsvermogen mij ver heeft gebracht. Het heeft mij echt doen beseffen dat mijn werk mijn hobby is en ik prijs mijzelf gelukkig dat ik dagelijks op het veld mag staan.”
